प्रेम शोधन नाटक | Prem Shodhan Natak

आ जा अ वक भस मलवक. “तद र च > नहत नत आममुका आक वतस गी आच पू कर र प्रवेशा २ रा. | प्रेसशाधन, १ मोहि०-- या सगळ्या गोष्टी बाहेरच्या सुखाला प्रेशा होताल. पण त्यांनी अंतर्यामींची तळमळ कशी राहणार १ पुष्क०--- हें बरीक खरं, रार्णांसाहेब ! प्रेमामुळें आह्ांसारख्या गरीबांना जें सुख सिळतें तं त्याच्या अभावी आपल्यासारख्यांना- सुद्धां दुर्मिळच. पण मी झणतें कीं जेव्हां आपणास चाढू घडी- पासून सुख मिळण्याची आशा नसते तेव्हां मागें गेलेलं किंवा पुढें येणारें सुख कल्पनेने उभें करून नाहीं का मनाची करमणुक करून घेतां येणार !? मोहि०-- यापुढें सुख होईल ही कल्पनाही नको ! आणि मागील सुखाच्या चितनानें हल्लींच्या यातना तीब् मान्न होत जातात. ( चाल-चतुर बिज नाशरे० ) सुख न जगतीं वाटे । सकल उगम जारि शोधाने अवचित जाती कशि न सुखनदी आहे ॥ घ्रु० ॥ सुकातिसुळलभ मतुजजन्म मंगल जनक देइ मातें । तोचि जन्म परि जाळी हातें । कारे कृतांतसस हृदय अद्य सोठें ॥ १ ॥ खत्रीजीवितसुखसत्रे असती खुत-पाति-जनकाहातीं । जनक त्यापरी पतिही यापारे एच्कथा सग दूर ऊर फाटे ॥ २ ॥