साहित्य आणि संशोधन | Saahitya Aani Sanshodhan

मकदराजाचा कालनिणंत (३ वाचकास सहज कल्पना करता येईल अश्या तऱ्हेने नक्कललेली एक पोथी एका प्रकाशकाला मिळाली व विद्लेष सशोधनाच्या भानगडीत न पडता त्याने ती प्रसिद्ध केली विवेकसिधूच्या प्रका- शित प्रतीतील (प्र देव, पुणे) भाषचे याप्रमाणे अर्वाचीन स्वरूप दिसत असले तरी त्यामध्ये प्राचीनत्वाला पोषक अश्या एकदोन गोष्टी प्रामुख्याने आढळून येतात फारशीचा अभाव आणि कानडीचे वचंस्व ज्ञानेश्वरी अथवा प्राचीन महानुभावीय ग्रथ याचा एक विगेष असा आहे की, या ग्रथाची रचना मसलमानाचा दक्षिणेत प्रवेशा होण्यापूर्वी झाली असल्यामुळे त्यामध्ये फारगी-अरबी शब्द प्राय आढळत नाहीत अथाच युद्ध स्वरुपात विवेकसिधूची ही छापील प्रत दृष्टीस पडते ज्ञानेव्वरोत “* पोतडी ' (कुटे याची ज्ञानेव्वरी, अ १४ ओवी ४२०) श्िशुपालवधात 'जाहरी' (ओवी २७२ ) अशासारखे फारणी ठद्याचे शब्द अपवादादाखल तरी आढळतात परतु विवेकसिधूत अशा प्रकारचा अद्याप एकहि शब्द आढळला नाही ही गोष्ट लक्षात ठंवण्यासारखी आहे याशिवाय जानेश्‍वरकालीन वाडमयाचे दुसरेहि एक वेशिष्ट्य आहे. ते हे की, या ग्रथात द्राविडी शब्दाचा, विद्षषत कानडी शब्दाचा, भरणा प्रामुख्याने आढळून येतो उदाहरणार्थ-मातु, हुडे, आरोग्‌, बोनी, पोळी, पहुडणे, बिढार, बागे, हरळू, हडप, उळीग, गुडे, उडी, उरगुडे, टाळी, राडी, मेचु इ असे अनेक कानडी तेलगी शब्द त्याच स्वरूपात किवा थोड्या फार फरकाने ज्ञानेश्‍वरी, शिक्लुषालवध, लीलाचरित्र इ प्राचीन ग्रथात सापडतात या दृष्टीने विवेकसिधूचा अभ्यास केल्यास त्यामध्येहि द्राविडी ठदाचे अनेक शब्द आढळून येतात त्यापैकी, काही येथे देतो -