मंत्र भागवत | Mantrabhagawat

व शे शडे छापळे असते तर बरें झालें असते, कारण, त्यामुळें संपादकाने स्वतःची बुा& कोठें व कशी खार्चिली आहे तें स्पष्ट कळून येण्यास सुलभ साधन झालें असते. मंत्रभागवताविषयीं येथे एक महत्त्वाची गोष्ट नमूद केळी पाहिजे;. त्री ही कीं, यावर एक संस्कृत टीका काव्यसंग्रहकारांस मिळाल्याचें ( का.. सं. द्वि. मा. एर. ६ टीप ) दिसतें. “ हदी संस्कृत टीका मंत्रभागवताच्या पूर्वां्धांवर गीति ६५४ पर्यंत आहे. पूर्वाधांच्या ६ गोवर टीका उप- लब्घ नाहीं. टोकाकाराच्या नांवाचा उल्लेख टीकेत केल्य नाहीं. ” * केकावलि* ची हि अशी च संभावना झालेली आहे. मराठीच्या अवहेलनेचा पूर्वीचा काळ जाऊन पंतांसारख्यांच्या प्रयत्नाने स्थिति कशी पालटली व मराठीचा विजय कसकसा होत चालला याचें हॅ एक उदाहरण आहे. २६. मंत्रभागवताचे प्रत्येक स्कंघाचे शेवटच्या उपसंहारार्येत पंतानीं आपलें नांव गोविले आहे. पण अष्टम याला चुकून अपवाद राहिला आहे. उ २७ खुद्द पंतांच्या काव्यांत मंत्रभागवताचा उल्लेख एके ठिकार्णी च आला आहे, आणि तो हरिवंशांत. पंत लिहितातः--- श्रीमंतचरभागवत या नामाने ग्रंथ जो, तयांत करी * निजचरितांचा सत्नह, कांही येथे हि करिल तो चि हरी. २८. पंतांचे आर्याभारत शके १७०४ त समाप्त झालें. त्यांच्या काव्यगतीचे स्थूल प्रमाण प्रो. शिवरामपंत परांजपे यानीं सरासरीने दिव- सस ४)५ आयोांचे ठरविले आहे. मंत्रभागवताचा दशम पूर्वी च रचला असल्यामुळें तो वगळला झणजे अदमास २४०० ग्रंथ शिछक राहतो व तो '. डरकण्यास दोन पावणेदोन वर्षे पुरेत. या हिकेबानें हि शक १७०७ हाः _. भंत्रभागवताचा स्थूलमानाने अजमाविलेला रचनाकाल अयोग्य ठरत नाहीं. . खद... :