साहित्य - लहरी | Saahitya Lahari

प्चम पाठ प्रभातवेत्ता [ यहां सचेपें में प्रभातकाल का वर्णन किया गया दे जिसमें अकृति देवी अ्रफुल्लित हो उठती है और स्थावर-जगम सभी में नव-जीवन का संचार कर देवी है । | अहो ! रम्या इयं प्रभातवेला । इदानी शिशिरः सुरमिश्र समसीरो मन्दं-मन्दं प्रवददति, सनांसि च मोद्यति । अस्मिन्‌ समये पक्षिण। कल कूजन्ति । कोकिला गायन्ति, मयूरा नृत्यन्ति ! उपवनेषु बिकसितानि नानारूपाणि कुसुमानि दुशकानां नयने हरन्ति। सुरभिः पवनश्ध घ्ाणं तपंयति । कुसुमरसपानेन मत्ता मधुकरा मधघुरं शुज्जन्ति । लताः पादपाश्च पंबनेन चालिता ानन्देन चुत्यन्ति इब । मन्ये सवा प्रकृतिरेव आनन्दिता नृत्य तींव साम्प्रतमू । भगवान्‌ भास्कर: पूर्वेस्यां दिशि सकल जंगद भासयन्‌ उदेति । शअकाशादू भीत्वौर इव तमो विलीयते । जना उत्थाय स्नातूं नदी प्रयान्ति । तत्र स्नात्वा केचित्‌ हरिमचंयन्ति । केचिद गायत्रीं जपन्ति । केचिदू उच्च: स्तोत्राणि पठन्ति । केचितू सन्ध्यामुपासते । कस्ित्‌ प्रणवं जपति । कश्धित्‌ देवावू यजति । कस़्चित्पित्‌ स्तप॑यति, कश्यिद्‌ भूतेभ्यों वलिं ददाति ।