बौध्दधर्माचा अभ्युदय आणि प्रसार | Bouddhadharmaachaa Abhyuday Aani Prasaar

बौद्धधूमोचा अभ्युदय आणे प्रसार किंवा संन्यास यक कोणवा तरी एक आश्रम स्वीकारून लोकांना वैदिक धमी दुयांयी म्णबून रतां येत असे; आणि या आश्रमात असतांना एखादा अवेदिक प्रवृत्तीचा गुरु भेटल्यास त्याच्या तच्वक्ञानाची किंवा दिग्यदष्टीची छाप यांच्यावर पद्ूत ते त्याचे अलुयार्याद्ी गनत असत, संसार জীভুন निश्रत्तिमार्गीत पडणान्या या लोकांचा काछ मुख्यतः सध्यात्मर्चितनांत जातत ससे. आत्मा म्हणजे काय, तो अदि कीं नाही, तो एक आहे की आसे सनेक आदेत, भात्म्या्चे स्वरूप छाय, मृत्युनतर आ्म्या्चें काय हेते, आत्मा आणि जग यांचा संव॑ध काय, ईश्वर आणि आत्मा, तसेच दंश्वर आणि जग यांचा अन्योन्य संबंध काय, मरणनितर अरत आणि अभय असे मोक्षपद कोणच्या साथनांनी प्राप्त होईरू है आणि या- सारखे दुसरे विषय यांच्या चिंतनांतव त्यांना इतिकतंग्यता वाटत असि, साणि जखा ज्याचा कर असे त्या मानाने तो कालवादी, ईश्वरवादी, आंत्म- वादी, नियतिवादी, स्वभाववादी किंवा यरच्छावादी बनत असे, याहीपिक्षां अन्यमते द्यावेेस भ्रचाररंत दतीं यावदृर पु सविस्तर विवेचन येणार्च আই. ইত एवेन सांगावयाचे अदे कीं वैदिकधमीची या तद्धने अवेनत्ति होत भसतां आणि निरनिराख्या मतांचे अनेक पुरस्ते उदयास येत असतां- ही त्यामध्ये महावीर भाणि बुद्ध या दोदोच्या तोडीचा एकौ धमौचार्य झाल्य नाहीं हे आजतागायत दे फलत एक दोनच धर्म जिवेत राहण्याचे मुख्य कारण आहे. या दोहोपकी गौतमबुद्धाने स्थापिरेख बोद्धधम एकाकाढीं सवं भारतवर्षभर प्रचलित होता आगि आजददी या धममोच्या अनुयायांवी संख्या लिस्वाुया यांच्या जवक जवल आहे, पण खु भारतवर्षात मात्र ती अगदीं कमी अहि, महावीरे स्थापिटेल्या जेनघमाच्या अलुयायानीं जरी इतर देश पादाक्राँत ইক লক तरी पण ती धमे आजद्दी येथें अस्तित्वांत अदि. एका घमोच्या अभ्युदयाल्ा ज्या गोष्टी कारण स्ञाल्या त्याच दुन्या घमौच्या अभ्युदयाखदी कारणीभूत क्षाल्या; तरी पण विषयानुरोधानें बोद्धघस सावे- तिक आणि जनसंमत दोण्सास्र আঁ कारणे ব্ারিভাঁ হীর্বা त्यांतील मुख्य জহী आदितः---