अर्पण पत्रिका श्रावकाचार गृहस्थ धर्म | Arpan Patrika Shravkachar Grihsth Dharm

(५) कवित्व, वादित्व व वक्तव्यादे गुण अपूर्व कोर्टीतील हेते; त्यायुे त्यांच्या वेदय महान वादी, कवी, साहित्यक्रारादि विद्वानांवर स्यांनीं आपल्या तेजस्वी प्रतिभिची अखंड छाप दाक्रिली होती. भारताचें मषणावद्द स्वामी समंतभद्गांच्या या असामान्य गुणगौरवार्थ त्याकाठवें व नंवरवें महान महान्‌ साहित्यकार, उत्कृष्ट कबि व विद्वान आचारयंगण उद्दीपित होऊन त्यांनी आपापल्या ग्रंधांवून त्यांचा योग्य परिचय दिव्याचें निम्नालेखित आधारावरून समजून यतें, भगवजिनसेनाचार्योनीं आपत्या आदि-पुराणांत सर्मतभद्वांना बैंदन करतांना * कविवेधा ? अर्थात्‌ कबींना जन्म देणारा महान्‌ विधाता ऋणून खालील 'छोकात आदर व्यक्त केला आंहेंः--- नमः समन्तभद्राय महते कविवेधसे । यद्व चोवन्नपतिन निर्भिन्नाः कमतद्रयः ॥ अजितसेनाचार्यानीं आपल्या ' अल्कार्वितामाणि ' अ्रथांत समन्त- मद्राना नमस्कार करून ‹ मुनिर्व्य ! ‹ कविङ्कजर › आणि “ जनानंद ? क्षणून गौरव केला अहि श्रीमत्समन्तभ द्रादिकविङुंजरसंचयम्‌ । सुनवं जनानन्दं नमामि वचनं श्रिये ॥ ३॥ ज्ञानार्णव ग्रंथाचे कर्ते योगिराज श्रीश्षुभचंद्राचायानें समंतभद्गांचें ^ कवीन्द्र भाध्वान्‌ ! क्षणुन आदरानें स्मरण केलें आंद, स्तामीना सूर्याची उपमा देऊन त्यांच्या्शी आपली तुलना सोनकिड्याप्रमाणें करून स्वतःची लघुता प्रगट केटी आह समन्तभद्रादिकर्वीन्द्र भास्वताम्‌ । स्फुरन्ति यत्रामरसुक्तिररमयः ॥ जन्ति खद्योतवदेव हास्यताम्‌। न तत्र किं ज्ञानरबोद्धता जनाः ॥१४॥ आचार्य जिनसनानी स्वामीजीच्या वादिल्व व कवित्वादि गुणांची कीती- छाया चूडामणिप्रमाथै सवै कविगणांवर पड़री होती असा उह खालील স্টীন্কান্ত केटेला मिढतो. कवीनां गमकानां च वादिनां वाग्मिनामपि। यशः सामन्तमद्रीय मूर्भिं चृडामणीयते ॥४४॥ ‹ यज्चोधरचरित्राचे ` कप महाकवि वादिराजसूरि नि. सेवत आक- रान्या शातकाच कवी असून ते समन्तमद्राना ' उत्कृष्ट कान्यमाणिक्राव। रोहण किंवा पर्वत › इषणून प्रगट ক্র আইন,