कवितार्थ चंद्रिका | Kavitaarth Chandrika

[९] स्फुट सवय्या, बैभव शाश्वत नाहिच यास्तव काहि तरी उपकार करा धमच हा परलोकसखा निज- तारक होइल तोचि खरा ॥ ह्जेनसंगाति सोडन दुर्मति सडजनसंगति नित्य घरा श्रीहरिचे मनि पाय धरा निज- तारणि हाच उपाय बरा ॥ ९ ॥ टीका ॥ साधु इतरजनांस उपदेश करितात. वैभव द्याश्वत नाहिच. वैभव ह्म० संपत्ति ही शाश्वत-नेहर्मी राहणारी नाहीच. यास्तव काहि तरी उपकार वारा. झणन तुझांजवळ संपत्ति अहे तौप५त लोकांवर कांहीं उप- कार करिव जा. थमचिहा परलाक सखा. धम हाच परः ठोकसखा, परछेक्रचा ह्य० सखगेलोकींचा सखा-मित्र ह्० ह्वित करणारा आहे. निजतारक ह्दीइल तोचि खरा निज थापल[-तारक ह्म० तारणारा तो थमच खशोखर होईल, दतरां कोणी होणार नाहीं. दुर्जनस्गीत सोड- नि दमात. दजन-वाईंट मनष्य यांची संगति-समाग- अ. तद्षीच दमति-वाइट बाहे हीं सोडन, सज्जनतसंग [ति नित्य धरा.” सज्जनांची--साधंची संगत तह्मी नेहमीं धरा. श्रीहरिचे मानि पाय धरा. भगवताचे पाय आपल्या मनांत घर[--आठवा, निजताराण हाच उपाय बरा. वर