झिम झिम | Jhim Jhim

कवि एखादा कागद फाडी चित्रकार कुणि रेवा ओढी पतंग कोणी उडवित राही बाफ निसटती कोणी पाही आमुच्यांतला खेळ हा खुळा दोष वृथा कां मग रजनीला काय साघणें असेळ कांही ज्याच्यासाठी येत जात हदी ध्येयप्राप्ति नच वेड न जडता प्रगति खुटत विस न भरतां वेड सपद्धत जेथे दिसत तिथे पडावीं पुष्पे हस्ते ओथबावे तेथ लोचन भावसुमांचें व्हावे विकसन हच शिकविले अजवर काल पटवुन घेणें केवळ उरळ तोंवर थांबो जग हँ रजनी ! निंदो ठुजला नच अज्ञानी ! --युगवाणी : जले १९४७ १२