स्वाति | Svaati

देवदत्त नि फितीत नाकं तती चट न पकवान सहक प पावाचा आक आकण आणख कन धल वणन आथ थक करि ल र होतो. ती मल देवदत्ताला नुसती नावें ठेवूनच थाबली नाईत, तर त्यानी त्याला शिवावयाचें नाहीं असेंहि आपसात ठरविलं ! शाळेंत होणाऱ्या या जाचाचा देवदत्ताच्या कोवळ्या मनावर परिणाम झाल्यावाचून कसा राहील १ आपले नाव बदलण्याचा त्यानें अन्नपूर्णेजवळ हट्ट धरला तो यामुळे ! पूण तो कसा पुरा करतां येईल ह बिचाऱ्या अकन्नपूणेस काय माहीत १ वगात आचरट “विनोद? करणाऱ्या त्या मास्तराचा तिला मनस्वी संताप आला. पण ती अनाथ, गरीब स्त्री त्या मास्तराचें काय करूं शकणार होती! त्या मास्तराला मनातल्या मनात लाखोली वाहत स्वस्थ बसणे तिला भाग होते. गेले चार-सहा दिवस तिने देवदत्ताची कशीबशी मिनतवारीनें समजूत घातली होती. पण आज त्याचा पारा चागलाच चढलेला दिसत होता. तरीहि अन्नपूर्णनें समजुतीच्या स्वराने म्हटलॅ--- “ अस काय बर वेड्यासारख करावं बाळ १ एकदा ठेवलेल नांव कसं बरं बदलता थेईल? वुसंहि नाव देवाचच आहे. देवदत्त, तं देवानं दिलेला आहेस म्हणून तुझं नाव देवदत्त ठेविल आहे. ते काय वाईट आहे बरं १-- ” “ तें नांव ख्रिश्चन आहे. देवदत्त घुशानें म्हणाला, “ बाटग्या म्हणून सारी मुल मला चिडवतात त्या नावामुळं--” “ अरे, तीं खुळी आहेत मुल.” “ इ-आलीत खुळी! आणि मास्तर सुद्धां वाटत १--” चि आट टर म € टी चश आचि ची चेक च. 8 टी राज टी ती. च. काची चनी 2 च आाचिीीच आ. (आण, पी ह आ २-] आ