कादंबरी सार १ | Kadambarisar 1

'७ होते; तो कसरत करीत असल्यामळे तासूण्य गेलें असतांही त्याच्या श- रीराचे सांघे बळकट दिसत होते; तो जातीचा मांग असून आवती फारसा क्र दिसत नव्हता. त्याचें मोठ्या योग्यतेचा वेष धरिला होता त्याच्या आंगावरची वस्त्रें पांढरी स्वच्छ होती; तसाच विच्या पाठी- मार्ग एक मलगा होता. तोही चांडाल्जातीचा होता. त्याच्या दोन कानावर दोन झुले लोंबत अगख्रून, ती वाऱ्याने हालत असत; त्याच्या हाती सोऱ्याच्या तारांचा एक पिञअरा होता. त्यांत हिरव्या रंगाचा एक यंदा होता. त्याच्या अंगमचेनें तो पिजरा पाचूशत्नाच्या पिजच्याममाण दिसत असे. ती चांडाठकन्यका इतकी काळी होती की, अक्ृतमथन- सम्या श्रीविष्णूनें कपटाने ख्रीरूप घरळेठी मोहिनी किवा इंद्रनील म- ण्याची चालतो बोछती पतळीच काय अशी दिसत असे. तिचे दो्ला पर्यंत ठॉडणारा काळा झगा घालन वर तांबे वलन वे्टिठे होते. हया- मळें नील कमलांनीं आच्छादिलिली भूमि तांबलझ्या उप्णाचें जशी शौभत तशी शोभत असे. तिने आपल्या मस्तकावदरीछ काळ्या कशात ह दंताची पांढरी फणी खोवठी होती, ती नीलवणे आकाशात चंद्राच्या क ठेप्रमार्धथे दिसत असे. तिने ठलाव्स्थानी गोशोचनाचा टिळा लाविला होता तो तृतीय नेत्रासारखा दिसत असल्यामुळें ती भिछ्िणीचा वेष दे शाऱ्या भवानीम्रमाणें दिसत असे, तिने दाट अळत्याच्या रंगाने आ-्‌ पले तळपाय रंगविले होते; तिच्या पादभूषणांच्या मण्यांची भा ति- व्या सर्व अंगावर पडली होती; विच्या कमरेस मेखला म्हणून ज भूषण होत तर्णेकरून तिची कटी फार शोभत होती; विच्या गळयात माह्य चा हार होता तो यमुना नदीत शिश्‍्लेल्या गंगामदाहामरमा्णे शोभत असे; तिचे नेत्र शरडतूंतल्या विकसित कमलडांत्रमाणे दिसत असत; तिचे केश दाद आणि काळे होते द्याछुळे तिचा मस्तक दषाक्तूंतील मेघ ळन्न आकाशात्रमाणें दिप्तत असे; विनें आपल्या मस्तकावर चंदनाचा कोमळ पलव खोंबळा होता, व कानात चित्रविवत्र सुपे घातली होती, तांत एक कमलपष्य धरलें होते, पसुषांचं मन हरणाऱ्या सोदयाते ती संपन्न होती. मदनाच्या थतप्या ममाण. तिचा मुण्यभाग फार खः म॑ होता. विच्या शरोरांत योवताने नुकता मेश कळा हाता. तची