दैवमंडन | Daivamandan

१. पुष्कळ गोष्टी वादग्रस्त आहत. या भाषणावर उद्योगवादी असं म्हणतील की: चार चार वेळ परीक्षस जातात; आणि. पर्रीक्षा उतरत नाहींः त्यांची खर्गी महनत व उद्योग व्हावा तसा हात नाहीं, म्हणून परीक्षा उतग्त नाहीं. हद त्यांचें म्हणणें कधींच संपणार नाहीं. फार तर काय, परंत पर्गक्षप बसणारेही प्राख्याशिवाय उद्योग करून ते सफळ हात नाही. असं कूळ करितात. नशीवाशिवाय सुखदुःखाची प्राप्ति नाहीं, अशा विपरयी श्रीभद्ध[ग तांत दश्मस्कंघाच्या प्रवाधीत नंदाच्या घरी श्रीकृष्णाच्या अनेक वाळळीला चाढल्या असतां, ता चमत्कार पाहन नंदयशादा यांस जी सुखप्रापत झाली. ती वसुदेव दवव!मही नार्ही. मग इतरांस कांठुन हाणार? असा प्रसंग एकून राज! परीक्षितानं श्रीश्काचायास प्रश्न क्ला कीं, “* नंद: किमकेराद्रह्मन श्रय एवं महोदयम । यशादा च महाभागा पपी यस्याः स्तन॑ हरिः ॥ १ ॥ पितरा नान्वविंदेतां कृप्णादाराभकहितम । गायंत्यद्यापि. कवयो यछ्लाकड्मलापहय ॥२॥ ? ( अथ-अहा शुकाचाये, नंदामं असे थोर पुण्य काय केलें. आणि ज्या यशादेचें स्तनपान श्रीकृष्णाने कहे, त्या यशादचं तरी असें थोर पुण्य कोणतें ? मातापितरांस ज्या बाळळीला मिळाल्या नाहीत, व जें ला- कांच्या पातकांचें नान करणारें चरित विद्दान अद्यापि गात आहत. ) असें बालचेष्टित ज्या नंदास प्राप्त झाले. त्यानें प्रवजन्मांत काय पुण्य