बाळमित्र भाग २ | Baalamitra Bhaag 2

११ बाळमिश्र. गंगा - हें खरेच असेल, असें नसतं तर ती आपले ठिकाणी फिरून आली असती, विला घराची वाट पक्केपणी माही. त आहे. विना - गोपाळा मज बरौवर होता, यमनौ आमचे मारगेंव- लत ह्रोती. तिला पाहून एक क्षण देखील झाला नाही. तों इतक्योत दिसेनादी झाली. यमनी गमावल्याचचें मूळ गोपाळाच काय सोगू? तो वाटेन चालताना काय काय तर्‍हा तझा करीत असे, त्यानें मला यमनीची शुद्ध देखी- ल राहिली नाही. गंगा - तर तुज बरोबर त्यानें शोध करायला यावें कीं ना- ह्री ? विना०- ती मज बरोबर काळ सेध्याकाडी आणि आज स- काळी शोथ कराथाठा आलो होता. आम्ी सर्व बोकीवा- ल्यांच्या जागा व बाजार व गढ्या वगैरे सर्यजागी शोध कैला, पण कीडेंही ठिकाणी लागला नाहीं. खरंच सोग- तां, माझे आवरणार्न तुझे तोंडाकडे पहावयास मला. लाज वाटती, तुठाद्री मजविषयी भारी राग आठा अ- सेठ ह खच्यीत जाणता. गैगा-- (त्याचा हात घरून) मला गग नाहीं, कोडी माझें