ध्रुवावरीळ फूलें | Dhruvavaril Phule

छ्वबावरील फुले. र उ 4 देवाक्षा-पालनी सदा ही दक्ष पुरी राहे, उषा सुंदरी रविरशमींनी प्रकाशली आहे । बल-संपते | उपे ! करावे भाग्यवंत आह्यां, पुत्रपौन्र होउनी आमुच्या शोभवोत धासां ! सत्यवादिनी, मंजुभाषिणी, गोमति, अश्वमती ! आह्यांवरती पडो सदा तव विभवग्रद कांती. रक्तवर्णसे तुरग आपुल्या रथा उपे | जोड, येउनि आह्यां दे तूं करुनी सौख्यांची जोड. अ ज्र ज्र रिपु-विध्वंसक दख्देव हो | रथ घेउनि या! या ! गोंधन कांचन घरीं आमुच्या भरुनी टाकाया ! उज्ज्वल तेजा असे आणिले इहलोकी ज्यांनी, या ते आतां सामर्थ्यांतें आह्मां घेवोनी ! प्रभातकालीं उभय सूर्य-सुत देवांसमवेत, सोमरसाचें पान कराया इकडे येवोत । (इ. स. १९१३) स्फूट ( मालाकार ) होई भाच प्रखरतर ज्यामाजि त्या प्रीष्मकालीं, अल्पें तोथे तरुवर लता त्वत्करें पुष्ट झाली ! मालाकारा | कितरि तयां पुष्टि का ती मिळेल १ प्रावट्कालीं सततहि जला वर्षलें मेघजाल. ५ जगश्नाथ ( भाषांतर ) डी का-यकान्यायावाकाम चका मनक्सा्याक्यनकाी