फरारी | Pharaari

आबा १ तुला बनवलं असेल तुझ्या नवऱ्यानं. सुनंदा १ पण त्याचं नाक लांब आहे. आबा * माझंही आहे, म्हणून मी पारशी आहे होय १ दाढी वाढविली कीं शीख झाला, आणि पगडी घातली कीं पुढारी झाला --ह राहिलं नाहीं आज काल | काय ग, तो पारशी आहे, तर पान कसा काय खातो ग १ खुदा १ छेः- कधींच खात नाहींत. आबा : ( वेडावून ) छेः, कधींच खात नाहींत ! तूं नव्हतीस त्या दिवशीं घरीं; गप्पा मारतां मारतां मी चंची पुढं केली त्याच्या--- सुनंदा : आणि त्यांनीं पान खाल्लं १ आबा १ तर ! तेव्हांच ओळखलं मी, कीं ही स्वारी दिसायलाच काय ती पारशी, - बाकी सारं काम सोळा आणि हिंदु आहे! मग तो सावरून घ्यायला लागला, कीं पुण्याला कॉलेजांत चार वर्षे होता तेव्हां कधींकघीं द्ारकानाथाबरोबर पान खायचा. पण आम्ही ओळखायचं त ओळखलं । म्हटलं गुलामा, आंधळा आहे मी - मला काय फसवशील तूं १ डोळस माणसांना फसव म्हणाव पारशी कपडे धाळून आणि तपकीर ओढून. हा आबा नाहीं फसायचा ! ( हसतात ) सुनंदा * पण त्यांना पारशी कपडे घालायचं काय कारण ? आबा १ अंगावर खादीचे कपडे नाहीं चढवीतं कांहीं कांहीं डांबीस माणसं १ तीं काय सारींच देशभक्त असतात १ त्यांतलाच हा प्रकार. असेल त्याचा कांहींतरी डाव ! सुनंदा : पण खादीच्या बुरख्याखालीं निदान कसला तरी काळाबाजार तरी करतां येतो. पारशी कपडे घाळून तसं कांहीं साधतां येत असेल, असं नाहीं मला वायत |! आबा : पोलीसानां चकवतां येत असेल. १२