मराठ्यांची बखर | Maraathayaanchii Bakhar

(३) 9. त्यानंतर त्याचे राज्यांत कितीएक जागीं बंडे उत्पन्न झालीं; तीं अशीं कीं, तो बादशाह एक बंड' मोडी तों त्याला दुसरे बंडाचें वतमान कळे, असं होऊं लागले. शेवटीं अफगाण लोक व उत्तरेकडचे लोक; हा धनी योग्य नव्हें असं जाणून रा ज्यांत आपणच सत्ता करूं लागले; यास्तव बादशाहाने फोज उत्तरेकडे दूर योजिली. त्या संधीत जो पूर्वी मुसलमानांनी जिंकिलेला तेलंगणच्या वरंगूळ नगराचा राजा, तो मुलखांतून फोज घेऊन आला, आणि मुसलमान लोकांशीं मोठ्या युत्तीनें युद्ध करूं लागला. ते वेळेस बादशाह संपूर्ण दक्षिणेच्या बंदोबसतास मोठी फौज धरूं ला- गला. इतक्यांत असे मोठें बंड उत्पन्न झाळें कीं, नर्मदेचे दक्षिणेस जितकीं सुसल- मान लोकांचीं वेगळीं वेगळीं संस्थाने झालीं तितक्यांचें कारण त बंड. त्या बंडाचे मूळ असं आहे कीं, पूर्वी गुजराथी लोकांनीं कांहीं बंड केलें, तं बादशाहाने मोडिलें; तेव्हां ते लोक बादशाहाचे भयाने पळाले, ते दोठताबादकरांची पाठ निघाले. या- स्तव बादशाहाने दोलताबादकरांस पदच्युत केले, आणि सेवकांस आज्ञा केली कीं, “गुजराथी लोकांस ह्मणावे, तुह्मी निर्भयपणे हुजूर येऊन भेटावे. तं सेवकांनी सां- गितल्यावरून गुजराथी लोक विश्वासाने बादशाहाचे भेटीस जाऊं लागले. ते समयीं बादशाह फोजेसहित गुजराथेंत होता ह्मणून ते तिकडे गेले. ते गुजराथेजवळ गेले तों, त्यांस असें वाटलं कीं, बादशाह आह्लांस बोलावून नेऊन कांहीं घात करील. याकरितां जे त्यांना नेणारे बादशाहाचे लोक त्यांचे बरोबर होते, त्यांस तेथेंच मारून बंडाचा झेंडा लावून माघारे दोलताबादेस चालिले. तेव्हां वाटेनें जातां जातां, जे संस्थानी लोक बादशाहापासून त्रास पावले होते, ते त्यांस मिळूं छागले. ते सैन्य अर जमले वीं, तें दौठताबादेजवळ जातांच त्या किंल्र्यांतल्या लोकांनीं ह्या सैन्यापुढे बादशाहाचें कांहीं चालणार नाहीं, असं जाणून दौलताबादेच्या मुख्य कारभाऱ्यास केद कल, आणि किछा बंडवाल्यांस दिला. नंतर त्या बंडाचे लोकांस असें वाटले कीं, ह्या एवढ्या मोठ्या सैन्यास धनी एक असावा; परंतु तें सेन्य एकाएकीं जम- लल, ह्मणून त्यांत कोणी राज्य करावयास योग्य आहे किंवा नाहीं, हं कोणास कां- हींच समजेना; यास्तव एक इस्माएल नामे एकहजार सारांचा सरदार होता, त्याला बादशाह करून त्याचे नांव नातिरुद्दीन ठेविलें, आणि तो दौलताबादचा तक्ताधिपति केला. हें वर्तमान महंमदशाह बादशाहास कळतांच, तो फोजेसुद्धां गुजराथैतून आला. तो दौलताबादेस येतो तों ते बंडवाले युद्धास सिद्ध होते, ह्मणून त्यांचें व या बादशाहाचें तत्काळ युद्ध झाले. त्या प्रसंगीं दोघांतून एकाचाही जय झाला नाहीं, परंतु महंमदशाहाचें सेन्य ज्या जागीं. लढाई झाली त्याच जाग्यावर