बृहद्दशम अथवा कृष्णविजय | Brihaddhasham Athava Krishnvijay

€्‌ ॥ ९७ ॥ पष्ट «५९-८३. भेटे जनका माये, ॥ ज्यां सुत वाटे फिस्हनि जन्मा ये; पी दक करूनि माये. ॥ मग तो आनंद खांताहे न माये. टर ॥ ९८ ॥ पृष्ट «५३-८८. खेळत असतां सवँहि, ॥ वत्सपवेषे प्रलेव ये; हरि त्या जाणे अंतरिं. मग बळ ॥ त्या कपटा मारि आपणा द्दारेत्या. ॥ ९९ ॥ पृष्ट «८८-८६. फिरतां गाईमांग, ॥ सांपडती गोप, वत्स, गो दावी. दवपान त्यां ताशा, ॥ ह्यृणतां, “ मरतो, पद प्रभो ! दावी.” ॥ २० ॥ पष्ठ «६--०८७. वान जेविति, वानें पाती, ॥ हर्गरे बळसह गोप सवे सुख घेती; बालतरुणवृद्धा राते ॥ दे वन तं, देवपतिवन न दे तो. र ॥ ९९ ॥ प्रष्ट ८७-८८. निजकालीं वर द्योभा ॥ दारदागम जो ब्रजा वना आणी, कृष्गाहि वाजवि वेणू, ॥ त्यातें वर्णी मयूरकविवाणी. ॥ २२ ॥ पष्ट ८८-६०. अवे गोपी पूञिति, ॥ करुनी व्रत, कीं रमाप नवरा हो) तत्सहह'रिपरिहासा ॥ वार्गियले. प्रेम त्यांत नव राहो. ॥ २३ ॥ प्रष्ट ६९-६०. क्रषिपत््यांसी अन्ना ॥ रामासह हरिजन क्षुथित याची. पश्चात्ताप मुनिजना ॥ दे, दोथुनियां हशे मति तयाची. ॥ २४ ॥ प्रष्ट ६८--६ ७. व्यजनी इंद्रात, हरि ॥ गोपजनाकरावें विप्र, धर, गाय पूजावि; देवेशातं ॥ कोपवि; तो रस मयूरकावे गाय. ॥ २८ ॥ पष्ट ६७--६९. गोवर्घनघारण हरि ॥ करि, पविधरमेघवष्टिते वारी; वास]ृपासाव जना ॥ तारी, हरिमद हखूने कितवारि,