श्रीरामकृष्ण चरित्र १ | Shriiraamakrishn Charitra 1

रा घेऊन “को विधि : १? “को निषेध: १ अशी त्यावळीं त्यांची स्थिति होती. म्हगून, ते मुसलमान झाल्यामुळे त्यांच्या वेदिकतेस बाथ न येतां मुसलमान शिष्यांना मात्र मुसलमान गुरु मिळाला! हीच गोष्ट खिस्ती, बौद्ध वगेरे धर्मासहि लागू पडेल. याप्रमागे आपापला विशिष्ट धमे न सोडता परस्पराविषयी श्रातुभात कसा अठुभवतां येतो, हे त्यांनी आपगांस प्रत्यक्ष दाखवून दिले आहे व॑ यातच त्यांच्या अवताराची अपूववेता आहे. त्यांनी स्वतःच्या आचरगाच्या द्वारें सत्रे धर्माचा समन्वय करून दाखविला आणि ही गोष्ट इतर अवतारांमध्ये दृष्टोत्पत्तीस येत नाही. हा समन्वय घडवून आणण्याकरिता त्यांना त्या त्या धमाची लौकिक दौक्षाच धग भाग होतें. कारग त्याखेरीज, हे प्रत्यक्ष आपल्या धर्माचे आहेत, असे लोकःस समजलें नसते. इंदवरदरनानंतर निरनिराळ्या धमाची प्रत्यक्ष दीक्षा घेऊन, त्या त्या धर्मात सागितल्याप्रमागे साधना करण्याच्या त्यांच्या प्रचंड खटाटोपाचा या दृष्टीनेच विचार केल्यास काही अर्थ लागतो. ६. याप्रमांग भावी मानवधमांचे सूत्रपाठ जगास देण्याकरिता भगवान्‌ श्रीरामकृष्गाचे जें हे अलौकिक चरित्र झाले, त्यावें जर्‌ आपग परिशीलन केल तर त्यांतून काय सार निघतें, तें स्वतःच्या कल्याणाकरिता आपण पा्र॑. जर तेवढ॒याचे यथाशक्ति आचरग घडल, तर ॒श्रीरामक्ृष्णांच्या कृपेने कृताथ होगे काय दूर आहे १ ७. * प्रत्यक यावतींत शास्त्रमयादा संभाडली पाहिजे,” हा श्रीरामकृष्गांचा नियम त्याच्या आध्यात्मिक चरित्रांतहि उतम दिसून येतो. मुमुक्ष, साबक आणि सिद्ध अशा क्रमानेच त्यांनी सव लीला केली. या विदवाचा चालक व नियंता असा कोणी तरी इंदवर असला पाहिजे, हॅ बहुतेक सवास पते, परंतु तेवढधावरच त्यांचं समाधान होतें. भगवान ध्रीरामकृष्गांचे येवढयाने समाधान होईना. “जर इंदवर आहेच तर इतर सवे वस्तप्रमागे तो व्यवहार्य असला पाहिजे. सगुग सृष्टीस अगोचर असें ज क'ही आहे, ते तर तो आहेच; पण जर सगुग