शोभा | Shobha

२ शोभा तेजाने तळपणाऱ्या हवामानाच्या उष्णतेने कंटाळलेला असाच ! मात्र तो सर्व कंटाळा जाऊन त्याच्या दुप्पट उत्साहाचा वेळ आपल्याला लाभणार म्हणूनच कीं काय स्नानग्रहांत पाऊल टाकतांच त्याने कोणत्या तरी एका गाण्याची लकेर मारली अन्‌ पायांतील खडावांचा खाड खाड आवाज करीत तो स्नानग्हांतील आरशाजवळ थबकला. खांद्यावरील सरकळेला वेल डाव्या हाताने परत सारखा करून स्वतःच्याच प्रातिब्रिंबाकडे पाहन तो मोय्यांदा हसला मनुष्य संगतीचा भोक्ता तर खराच परन्ठु एकान्तांतही कांहीं प्रसंगी विशेषच सौख्य बाटत असतें त्याला ! अशा प्रकारच्या आनंदांतच पाण्याची एक ऑजळ भरून घेऊन त्याचा थंड फवारा आपल्या तेंडावर मारला विजयाने; जवळच्याच खिडकीतून येणाऱ्या सायंकाळच्या सुखकर वाऱ्या- च्या झोताने त्या त्याच्या शीतलतेला दुजोरा दिला. जेव्हां वाऱ्याचा जोर जास्त झाला तेव्हां “कां रे, बाबा १ आज इतक्या जोरांत आहेस १”? असे म्हणत त्याने खिडकी अर्धवट बंद केली. तोंड धुतल्यावर आपल्या मुद्रेवरील प्रसन्नतेचे परत एकदां अवलोकन करीत, तोंडावरून टावेंझ फिरवून तो छातीशी दोन्ही हातांनी थब्कन धरीत, त्यान थांडा वेळ घालविला नि तोंड कोरड झाल्याची ग्वाही त्याच्या त्या नादिष्टपणांतही खऱ्या मनाने देतांच त्याने स्नानग्ह सोडले खोलीत आल्यावर साबणाची पेटी उजव्या हाताने जागेवर ठेवन व डाव्या हातानं दार लोटून टेबलापुढच केस वळविण्यासाठी त्याने कंगवा उचलला थड वायुल्हरी अनिबघपणें भरकटत होत्या. भिंतीवरील कॅलेंडर त्यामुळे फडफडत होतें. विजयाच्या केसांची स्वेर झुलप॑ हालत होतीं. तशांतच भिंतीवरील क्लिपला लावलेले बरेचसे कागद निखळून खारी पडले विचलित केस हाताने माग घरीतच त्यानें ते सर्व कागद पटापट नीट जळ- वून ठेवले व कॅस वळवून कोट चढविण्यास सुरवात केली. , पुष्कळ वेळां याच वेळेला कॉलेजच्या जिमनदियममर्ध्ये इतर कार्य- करम नसल्यास व्यायाझांत विजय दंग असे; त्यामळे आजचा हा बदलता कार्यक्रम त्याला मजेचा वाटला. फिरायला कधीं कर्घी तो जाई तोही खडकीच्या बाजूला नाहीं. त्यामुळें कॉलिजवरून पुढें गेल्यावर दिसणारी