फांस | Phaans

१२ फांस हकीगत तर एकून घे. मी आज माझा कार्यक्रम पार्टीपुढं मांडणार होतों नी त्यावर भाषण करणार होतों, हें तुला माहित होतंच. मिरा:- हो. मग छान झालं ना भाषण ? अमृत:- छान म्हणजे ? ग्रेट ! इतकं छान मी कधींच बोललों नसेन -- मी स्पष्ट सांगितलं, “ कॉमरेड्स, आतां या वेळेला डगमगून चालणार नाहीं आपण कामगारांचे सच्चे पुढारी असूं तर या वेळेला सार्वत्रिक संपाचा पुकार आपण केलाच पाहिजे - नाहींतर आपला पक्ष मेला, रसातळाला गेला, म्हणून समजा. सवं भांडवलवाले एक होऊन कामगारांच्या प्रतिकारशक्तीचा कायमचा निकाल लावायला पाहाताहेत. सावंत्रिक संप - बस्‌ - सार्वत्रिक संप हा एकच उपाय उरला आहे . . . ” (टेबलावरल्या पाण्याच्या ग्लासचा एक घोट घेतो ) मंत्रमुग्ध झाल्यासारखे सवजण माझ्याकडे पहात होते, भिरा. भिराः- सावंत्रिक संप होणार तर ! ( उठन पुन्हां स्टोव्हकडे कांहीं त< कामाकरता जाते. ) अमृत:- होणार म्हणजे - आम्हांला संप करून उपाशी मरण्याची सुरसुरी नाहीं आलेली. हे हरामखोर मालक आम्हांला भाग पाडता- हेत संप करायला - आत्तांच संप नको म्हणणारे कांहीं हरीचे लाल आमच्यांतही होतेच. मी स्पष्ट सांगितलं - संप नको असलेल्या भागू- बाईनीं आमच्या पक्षांतून तोंड काळं करावं. आज आम्हांला अभेद्य, वञ्प्राय एकजूट हवी आहे - लटपटणाऱ्या लाचार लोकांना इथं जागा नाहीं. आपली बाज न्यायाची आहे. न्यायासाठीं आपण झगडलंच पाहिजे. मिरा:- पण प्रत्येक प्रहनाला दोन बाज असतात. अमतः- इतर प्रदनांना असतील - या प्रदनाला नाहींत. मिरा:- असेल तसं कदाचित्‌ - पण तुझ्याबद्दल मला भीति वाटते, अमृत. अमृत:- माझी काळजी' नको. मिरा:- नको कक्ली ? - तं अगदींच माथेफिरू आहेस. अमृत:- नॉन्‌सेन्स ! मी मुळींच माथेफिरू नाहीं. किंती धोरणा- धोरणानं मी माझं म्हणणं सर्वांना पटवून दिलं - त्याची वुला