मन्त्र शास्त्र | Mantra Shastra

व योयोयां यांतच भक्तः थडयाचिंतुमिच्छति । तस्य ठस्याचलां श्रद्धा तां एव विद्घाम्यहे ॥ इत्युक्तवान्‌ स्यय॒ भगवान्‌ । अस्मिन्‌ कराले कलिकाले दनदिनीया जीविऊा सपादयितुमपि बहवो जना असमर्था सनाताः ! घरम्मशास््रादि- प्रथेषु ऐहिकायुपिमिक-सौल्य-त्राप्त्यर्थ, धर्माथकाममोक्षादिपुरुपाथीना साधन कर्तव्य इति आदिष्टम्‌ । परतु धममोक्षविषयक साधन अर्थ काम च दिहाय कैश्विदूपि कह नेष्यते इदानीम्‌ । अर्थकामधुरपार्थेपु एव सर्वेपा जनाना प्रवृत्ति । सठवृत्तिपुष्यर्थ कैश्चिन्‌ “यया कया च विघया वह्क्लं प्राप्चुयात्‌” इति वाकय पुरस्फिते । पर 'च तद्वाक्यस्य पूर्वे सदर्भ उपरिनिर्दि्वहन्नप्राह्िस्तु नीतिधविहितिकमीचारान्‌ अनुलष्य कर्तेव्या इति विवेचन दते । अर्थनामकस्य पुरपार्यश्य सावन प्रथम कर्तव्य इति सनीपा चेत्‌ शरीर- मनोबरप्राप्तपे भगवट्रीताया *यळं थलवतामस्मि कामरागविवि्जिंत * इत्युन्च। अदी वल्प्राप्टये अर्थप्राप्टये 'च भरवदुपासना भवदय कतंब्या । सा तु मज्राबुष्टानेन सुसाध्या भवति । मत्रोद्यारणसमये म्रस्थितदर्णाना यथाथोनुपूय्यांव्मकेनोर्‍्यारगेन मद्रदक्तिरु्यच्यते । सा दक्तिस्तु द्विविघा । इष्टफळप्रापिका प्रारब्यकर्मविहितानि्टफटविनदिका च मद्रोद्यारण-समये साधस्स्य 'चतुपु दिश्ला अलुदूळक्रिण्शळाकाना कच समुत्यथते । य॒थाथैमत्रोच्यारणात' मत्रप्रकाशळददरीणा तेत्रोबळय 'च ससुद्धवति । तस्य तेतोवछयात' वाणसद्या विरणदलाका उस्पयन्ते ठथा खेराटतयक्ष । याणाकृतिशळाकाभिमंक्रोचारणकतु 'चतुपु दिश्ु पजर समुद्धवति, तथा च अ1िष्टय़रहोतपन्नश्रिणशराकाना निमूंटन खेटकरक्षणाहृतिभि सपद्यन्ते । एतव्सथ मत्ननपक्तु कवचरूप भवति मानचेन मपचशकट थोड़ स्वसासर्थ्येन घमालुवूटाचाणेच क्थसपादन कवस्यमिति पूर्व कथितम्‌ । घनसशदन दिना अस्मिन्‌ समये सर्वेपा जनाना मनसि डौ प्रभी ससुपस्पिती भवत 1 सन स्वास्थ्य दय लमेद्येपाधन 'च कथ स्पांदेति। भथसायनेन दिना भन स्वाध्प्य न लभ्यते। अर्थसाधनावाप्तये