वैयाकरण सिध्दान्त कौमुदी भाग ४ | Vyaakarand-asiddaanta Koumudi Part 4
श्रेणी : साहित्य / Literature
लेखक :
पं गिरिधर शर्मा चतुर्वेदी - Pt. Giridhar Sharma Chaturvedi,
परमेश्वरानंद शर्मा भास्कर - Parmeshwaranand Sharma Bhaskar
परमेश्वरानंद शर्मा भास्कर - Parmeshwaranand Sharma Bhaskar
Book Language
हिंदी | Hindi
पुस्तक का साइज :
86 MB
कुल पष्ठ :
718
श्रेणी :
यदि इस पुस्तक की जानकारी में कोई त्रुटि है या फिर आपको इस पुस्तक से सम्बंधित कोई भी सुझाव अथवा शिकायत है तो उसे यहाँ दर्ज कर सकते हैं
लेखकों के बारे में अधिक जानकारी :
पं गिरिधर शर्मा चतुर्वेदी - Pt. Giridhar Sharma Chaturvedi
No Information available about पं गिरिधर शर्मा चतुर्वेदी - Pt. Giridhar Sharma Chaturvedi
परमेश्वरानंद शर्मा भास्कर - Parmeshwaranand Sharma Bhaskar
No Information available about परमेश्वरानंद शर्मा भास्कर - Parmeshwaranand Sharma Bhaskar
पुस्तक का मशीन अनुवादित एक अंश
(Click to expand)१२ ] सिद्धान्तक्नैमुदी । [ दन्ते इत्य-
भ्यसः ( व! १६३० } इति वातिकम्रथोगात् । पतेन् *श्रनियम्यस्य नायुक्रिः'
(वयः चियस्या ननु दिष्यचद्ुदाः इत्यादि जयाख्यातम् । नियमे साधुरिति না।
२८४६ शअवद्यपरयवर्थां गद्यंपणिचव्यानिसोधेषु । ( २-१-१०१ )
वदेर्वन्युपपदे 'बदः सुपि-/ ( सू २८०५४ ) इति यत्क्यपो: ्राप्तयोर्यदेव, सोऽपि
गर्डायामेवेस्युमयार्थ निपातनस । अबर्च पापस । गहोँ क्रिमू-अनुर्य गुखनाम ।
तद्धि न गहा वचनानहें च |
आत्मनाम गुरोर्नाम नामादिक्पर्स्य च,
भरयस्कछामो र गृहीयाञज्येष्टापत्यकलत्रयोः ॥ इति स्ते: ।
परया मौः, ब्यवहत्तव्येत्यथ । पाण्यमन्यत् । स्तुत्यहमित्यथेः |
০২৬৬ প্লাগ পপর পা १०
यत् ! अनुपसर्गादिति निषेधादित्यव श्राह निपूर्बात्स्यादेवेति । यदिति शेषः।
कुत इत्यत श्राह तेन तत्रेति । प्रकारान्तरेण समाधत्ते नियमे साधुरिति
वेति । “यमः समुपनिविषु चः इति दिपूर्वाद्मेमवे शप्प्रत्यये नियमशब्द्ः ।
नियमे साधरि शन्न साधुः इति ग्राग्घितीये यत्मद्यये नियम्यशब्दो व्युत्पाय
इत्यथः ¦ शअवद्यपए्य । अवय, परय, वयै एषां दन्द्राअथमाबहुवचनम् ¦ गहय,
परितन्य, अनिरोध एषां दनद्रार्सप्रमीबहुवचनम् । श्रवथादयच्लयः कमादू रर्यादिषु
रिष्वथषु निपात्यन्ते इत्यथः । नलु वदः सपि-' इत्येव सिद्धे अवदप्रहणं व्यथमित्यत
श्राह नञ्युपपदे इति । यत्क्यपोः स्वरे विशेषः, संप्रसारणतदभावौ चेति भावः ।
अवद्यं पापमिति । गर्हिततादवाच्यमिन्यथः.। श्रनुद्यं गुटनामेति । शत्र
मेनि उपपदे वदः शपि इति क्यपि वचिस्वपियजादीनां किति इति संप्रसारणे
रूपम् । वचनानदैमित्यथेः । अत्र गर्हायां इ्रतीतेः यदेयेति न नियम इति
मावः ! नतु रुखनाग्नः अगर््लात् कथं वचनानहंत्मित्यत आह तद्धि ল বান
वचनानर्ह चेति} कत इत्यत व्ह आत्मनाभेति। पश्या गोरिति ।
नियमे साधुरिति । “यमः समुपनिविधु च” इति वेकलिपकेऽप्भस्यये कते “तत्न
साधुः इति तद्धितो यदिलयथः } ययप्यसिन्पत्ते 'कृानां कतरि वा' इत्यस्थाप्रवृत्तेः
कैर तृतीया दुह्लेभा तथापि त्वयेति तेनेति च॑ करणत्वविवत्तया तृतीयेति स्थितस्य
गतिर्बोध्या केवलायतं कृत्वा निशब्देन समास इत्यपरे । यद्रा “यमोऽपरिवेषशे
मित् इति मतमश्चिव्य पर्यवसितं नियमयन्” इत्यादाविव मिच्छ स्वीकृत्य रायन्तायद्
बोध्यः ¦ अथ वा संज्ञापूैकविधेरनित्यतलाद् रयत्येव ब्रद्धिमे प्रृततेति दिक् । एवं च
वातिकप्रयोगोऽप्यन्यथासिद्ध इति तद्रलेन निपूर्वायदिति च कल्पनीयमिति भावः ।
अनुद्यमिति । चतर वदेः क्येबव भवति, यजादित्वात्सं प्रसारणम् , “नलोपो नमः,
'तस्तान्वुडचि! । व्यवहतेब्येति । यद्यपि पणितव्यशब्दो3थद्वयसाधारणस्तथापि
User Reviews
No Reviews | Add Yours...