पद्यसमुच्चय १ | Padhasamuchchaya 1

भाग पहिला तन त्यागितां कीर्ति मार्गे उरावी मना सज्जना, होचे क्रीया धरावी; मना, चंदनाचेपरी त्वां झिजावे परी अंतरीं सज्ञजनां नीववारव जगीं सर्वसूखी असा कोण आहे विचारी मना; तूंचि शोधोने पाहें मना, त्वांचि रे पूर्वैसंचीत केल तयासारिखं भोगणं प्राप्त झाले मरे एक, त्याचा दुजा शोक वाहे अकस्मात तोही पढं जात आहे; परे ना जनीं छोभ रे, क्षोभ होतो म्हणोनी जगीं मागतीं जन्म घेतों मना, सवैथा सत्य सोड नको रे, मना, सवेथा मिथ्य मानं नको रे मना, सत्य तें सत्य; वाचे वदावे मना, मिंथ्य ते मिथ्य, सोडन द्यावे. समथोचिया सेवका वक्त पाहे, असा सवेभमंडळीं कोण आहे! जयाची लिळा वर्णिती लोक तीन्ही, नुपेक्षी कदा राम दासाभिमानी. असे हो जया अंतरीं भाव जैसा, वसे हो तया अंतरीं देव तैसा; अनन्यास रक्षीतसे चा[पपाणी, नुपेक्षी कदा राम दासाभिमानी. मदें, मत्सरें सांडिली स्वार्थबद्धी, प्रपंचीक नाहीं जयाते उपाधी, च