स्वयं - सेवक | Svayam Sevak

अंक पहिला १३ अमन घटट चरळ रट पट ट्ट हट चट अट रट अर टच्च घ2 टे िअच2 अ 2222 केळद अटी टीक टीक आचि सळ घट रिट 2227 आच 22४ 2९/४ लहानू--मला हरलीच नाहीं पगा, हरली असती तर म्या दिली नसती का भिरकावून 1१ रघोजी --( त्याला फटकारून ) हरली नाहीं म्हणे ! डोळे फुटले होते का १ तोडघशी पडलो होतों. मी ! चुसत मिळायचे सतज---काम नको करायला- ( पुन्हां मारतो. ) यादव--काय हा निदेयपणा ! गुरांनासुद्धां कुणी असं वागवित नाहीं. रघोजी--नाह्दींच वागतीत, गुरांना अक्कल तरी असत. मानेवर जोखड ठेवले, कॉ मुकाट्याने कामाला लागतात. पण हे हुजर--हरामखोर बेटे ! पगा- राला पुढं आणि कामाला सदानकदा मागं पाऊल. यादव--मी खेड्यांची स्थिती पाहाण्यासाठीं मुद्दाम दिछीहून आलों आहे, हें आपण जाणतच आहां. रघोजीराव, दिछ्लीला जाऊन मीं हाच रिपोट देऊं का ! मी आज आठ दिवस तुमच्या घरीं पाहुणा म्हणून राहिलों आहें. मी तुमचे अन्न खां आह आणि तुमची निदा करणंच मला तुम्हीं भाग पाडणार का ? रघोजी--तुम्ही दिठ्लीला नाऊन माझी निंदा केली म्हणून इकडे माझ्या शैतांतलीं कणसं कांहीं करपून पडणार नाहींत--- यादव--पण जगभर तुमची बदनामी होईल. खेड्यांची स्थिती कशा रीतीन सुवारतां येईल याची पाहणी करणं हे माझं कतेंन्य आहे आणि तसं करतांना मला बऱ्याच अप्रिय गोष्टी नाइलाजाने बाहेर काढाव्या लागणार आहेत. रघोजी--खुशाठ काढा. कोण लेक नको म्हणतो आहे !? तुम्ही वाटेल तेवढया बोंबा मारल्यात तरी आमचे हे असंच चालायचं आणि हें असंच चालतं आहे तोपर्यंतच आमचा बोज आहे. उद्यां हा हंटर बाजूला ठेवला तर कुत्रासुद्धां आमच्या शद्दाला भीक घालणार नाहीं. यादव--क्िती दिवस तुमच्या या माजा चालतात हेंच आतां आम्हांला पाहायचे आहे. या माझ्या पाकिटात नमन कारखान्यांचे एक्याण्णव कॅटलाग आहेत एक एक यंत्र आणून जर या कुणब्यांना दिलं तर एक वषाच्या आंत ते तुमच्या गुलामगिरींतून सुक्त होतील.