सीता स्वयंवर | Siitaasvayanvar

२७ आमचा कवि तर, या कोकाट्यास “विख्यात राजा म्हणतो, मग त्याची कांहींच माहिती कशी मिळत नाहीं १ असो. “मोर जोशासही बरी वाईट मराठी कविता करण्याचा नाद होता, असें त्यांच्या घरच्या कागद पत्रांवरून दिसतं, * असें के० भावे म्हणतात, यावरून नागेशाच्या अंगांत असलेला काव्यरुण त्याला त्याच्या वडिलापासून परंपरेने प्रात झाला होता, असें म्हणावयास प्रत्यवाय नाहीं. (२ ) विनय व आत्मविश्वास. नागेश विनयशाली दिसतो. आपल्या अंगांत कौशल्य नाहीं, असें तो म्हणता. सीतेचें वर्णन करतांना सनक किवा बृहस्पतीसारखे हतबुद्ध होतात, तेथ आपल्यासारख्या साध्या जोशाची स्थिति कशी होईल, असें लघुत्व त्यांने स्वीकारले आहे. प्राचीन कवीबद्दल त्याला आदर आहेः. पण या विनयाची किंवा आदराची परिणति, न्यूनगंडत्वांत ( ४००719 ८०71010162 ) झालेली नाहीं. उलट नागेद्यामध्ये योग्य तो आत्मविश्वास वसत असलेला दिसतो. एके ठिकाणीं तो आपणास “कविसुंदर “श्रीनागेशकवीश्वर* असें संबोधीत असून, आपले काव्य, सर्व. प्रथ्वीतलावर एकटे शोभणारे आहे, व त महाकवींनाही मान्य झालेले आहे, अद्यी त्यास खात्री आहे. आपले सीतास्वयंवर * विद्दजनां मानले? असा कवीला पूर्ण भरंवसा आंहे . नागेशाची एकंदर रचना पाहतां हा आत्म- विश्वास साथे आहे, असें म्हणावे लागतें. (३ ) विनोद नागे्याचा स्वभाव बराच विनोदी आहे. किबहुना प्राचीन मराठी करवीत त्याच्याइतका विनोदी कवि सांपडेल कीं नाहीं, याची दोकाच आहे. तो ७७222) टी कस १, सीता. स्वयं. 2५, २. सीतास्वयंवर श्लोक २४,२१९. 3. सीतास्व, हो. ७. ४ सीतासव. 3१. ५ चन्द्रा;