उत्तरराम चरित्र नाटक | Uttararaamacharitra Naataka

अँक १. ७ तुह्मी वडिलांच्या पदरच्या मनुष्यांनी रामभद्र झणावे हा- च सन्मान महा शेभितो, तर परिपाग्रप्रमाणेच बोला- वे. मनांत कांही शंका आणंनपे कचुकी--नल्यशुंगमुनीच्या आश्रमापासूत अध्वक्र आल्या आहे राम०--मग त्याला इकडे येण्यात इतका उशीर का? छोकर येऊंद्ा कंचुकी--आज्ञा महाराज. ( बहेर जाऊन अष्टावक्रास आंत पाठविता. ) अष्टावक्र-( आंत येऊन. ) तुह्मां उभयतांचे कल्याण असो. राम०--आर्या, मी वंदन करतो. येथे आसनावर बसावे. सीता--माझाही प्राणाम तुझांस असो. सवे वडील माणस ख- शाहू आहेत की? आणि शांता वन्स खुशाल अहित ना? राम०--आश्‍चा मेव्हणा भगवान्‌ क्रृष्यशृंग याचें यज्ञानुष्टान कम निविप्षपण यथास्थित चालत आहे की? आणि मा- झी भमिनी शांता आका खुशाल आहेना? आणिती प तीच्या आह्षेत राहून त्याचे मन सुप्रसत्न राखीत आहेना? सीता--ती आपचे समरण करतात काय? अध्यब०्--( खा बसतो. ) तुमचे स्मरण करतात यांत काय संशय. हे देवी सीते, भगवान्‌ वपिष्टगुरु ह्यांनी तुहा असे सांगिवलछ आहे. की, र, शलक. विश्वंभराप्रसवलीतूज प कल्ये || अहिमजापतिसमान पिताहिक्वच्ये ॥ 1 पृ. “मका