गजाभाऊ | Gajaabhaauu

गजाभाऊ प त्यानतर म म्हटळ “ पुस्तकाभिस्तकाची कल्पना आपल्याला पर्संत नाई. मधून मधून जस आठवल तर्स भा कदा तरी सांगेन कॉ ! ?? अद्यापपर्यंत ज्ञावू मुसळ गप्प बसळ होते. ते अधिक आप्रहाच्या स्वरात माझा हात धरून म्हणा, *““ भाऊ ! आमच्या साऱ्याची इच्छा ठुम्ह मानली पाहिजे. आमच मुलेबाळे, नातवडे देथील शिकली आहेत, ठुमर्थच उदाहरण डोळ्यापुढे, ठेवून १ तेव्हा तुमची माहिती चागली पुस्तकात मुलाबाळांना वाचायला भिळा[«( पाहिजे. सदानंद, व शिवानंद ठुम्ही सागाल ते उतरून घेऊन छापतीह पाहिजे तेवढं ! ?? “६ छापण्याची काळजी कशाला १ १? सदानंद आनंदान म्हणाला, ६: त्याची व्यवस्था कशीद्दी होईल, पण भाऊनी गोटटी सागण्याची तयारी केली पाहिजे. त्याना आत्मस्तुतति आवडत नाई. पण महत्त्वाच्या बारीक सारक गोष्टीदेखील त्याना मोकळपणाने सागाव्या, आम्हाला ! क्षुछक भ्हणून काई देखील साहू नये 1 ?? सर्वांचा आप्रहाचा मारा मजवर झाला.तेव्हा मी म्हटल, ** साऱ्याचाच आग्रह आहे, तर भी आठवेल तसं साभन, ठुम्हाला ! ?? “< पण्‌ भाऊ ! '? बाबूराव म्हणा8. ** वेळ मारून नेत आहात तुम्ददी १ दुम्दी आता एक दोन दिवसात नाशिकास जाणार म्हणता ! मग सा[गणार व्हा १ तं काही नाई, सदानंदानंच द काम करावे. तो तेथ आहेच कारी दिवस. चागला एम्‌. ए. झालाय. अमेरिकेत पण पुढल्या बर्षी जाणार आहे तो ! ठुम्ही सागा, शिवा किंवा सदा कोणीही 1लहील. मग आम्ह वाचून लहानपणाच्या गोष्टीमध्ये कारही दुरुस्त्या सुचवू पाहिजे तर ! पण झाळच पाहिजे ६ 1 ?? भित्राचा आप्रह मला मानावा लागला. “नासिकात गेल्यानंतर आमच्या बंगल्यात]ल गच्चीवर बसून भी सागेन आठवतील तक्षा साऱ्या गोटा अग लहानपणापासूनच्या.?! असें मला कबूल करांव लागलें. सदानंदांन [ळहून धेश्याचा का्मागिश पत्करली. पण नंतर माझ्या मनात एक द्यका आलीच. नाशिकास ह्या मुलाचा याई आणि आमची दहा बारा वर्षांची छोटी झुलभा ६ मधून मधून