रुतणारे कांटे | Rutanaare Kaante

मला आलेल्या कांहीं साहित्यिकांच्या पत्रांतील उतारे नसर ९) के, गणेशशास्त्री फाटक “ आपलं *सोभाग्य लांछन? नाटक वाचले, मला ते फार फार आवडले, मनोहरच्या आकाशवाणीं'तून प्रो. फडके यांनीं एका इग्लिहा नाटकाचे रसग्रहण केलें आहे. मला वाटत, आपलें * सौभाग्य लांछन * नाटक त्याह्ी- पेक्षां जास्त सरस ठरेल. भावेचें लालित्य, प्रवेशांची आटोपश्षीर अन्‌ कलात्मक मांडणी, आणि प्रत्येक अंकाचा विशिष्ट ठिकाणींच केलेला चित्तवेधक शेवट या गोष्टी प्रामुख्यानें दिसून आल्या ! तुमच्या या नाटकाच्या कथानकांत आणि मॉमच्या त्या नाटकाच्या कथानकांत कांहींसें साम्य आढळून येतें. मॉमन स्टेलाचा पती पांगळा दाखविला आहे, तर तुम्ही उमाचा पती क्ीब दाखविला आहे. आतांपर्यंतच्या मराठी नाटकांत कुठेही क्लीब पात्र आढळून येण्यासारखें नाहीं. त्या दृष्टीने पाहातां आपला हा पुरुषोत्तम-हे कीब पात्र-मराठी नाव्यर्रीत अमर राहील वाटते. ही क्लीब भूमिका करायला कोणी नट तयार होत नाहीं असें आपण पत्रांतून कळविलेंत. तुमचे दुर्दैव आहे तें. ब्रियांच्या भूमिका घेऊन नाचायला या नटांना लाज वाटत नाहीं आणि क्लीब भूमिका करायला मात्र लाज वाटावी याचें आश्वये वाटते. असो. आपण या नाटकाचे हस्तलिखित प्रो. फडके यांचेकडे पाठवावे. ते उत्तम गुणग्राहक आहेत. परप्रांतीयांचें कोतुक ते करतात, तेव्हां तोच गुण तुमच्यांत आढळून येण्यासारखा असल्यानें ते खात्रीने तुमचें कीतुक करतील...” ११