पुर्न भेट भाग ६ | Punarbhet Bhag 6

बेबी आणि शांती पु आस भी आनी आसनी. (र निी क प शी चनी सी अरी पि स टी अस. घी वी वी वी पी नि पिळ व अपसि टी. अवनी विटी टी वि नीट जप री. सिर अ... 8. आ सीली सटी नीज ्जीजी सटी आ शी टीरली आ. सस सिली. नी अ विटी आरी पि पली वि पी अस सनी अ रा सही -बेबीनें खडीसाखरेचा खडा तोंडांत टाकीत म्हटलें. सी हसत हसत त्यांना म्हणालो, “मग तुम्ही फुगडी खेळा पाहूं एकदां !?” ६६ फुगडी १ 99 ६६ ह्‌ ा 9 दोघींनींहि आपल्या परकरांचे ओचे घातले. आपले केस सावरले आणि पाहता पाहतांच त्या वाटोळ्या फिरत घुमूं लागल्या--- “ आम्हि दोथि सेत्रागे जोडीच्या । जोडीच्या ॥ हातांत पाटल्या तोडीच्या । तोंडाच्या ।1” त्या फुगडीकडे पाहतांच हसत हसत माझ्या चेहऱ्यावर एकदम गांभीर्य आलें आणि वाटलें--एका घरांत हें शकय आहे--लहान बाळं अहेत म्हणून हें शक्‍य आहे. पण-- असा कोणी मोठा माणूस भेटेल का, कीं जा आमच्या पुढाऱ्यांना खाऊ देऊं शकेल १ -7 आमचे पुढारी कधीं इतके साधे-भोळे आणि सात्विक होतील का, कीं एखाद्या त्यांच्यापेक्षांहि मोठ्या माणसानें त्यांना शहाणे? कोण म्हणून विचार- तांच ते आपलीं भांडणें विसरतील १ --आणि आपापसांत ऐक्याची फुगडी खेळूं लागत[ल--! मधून मधून मी बेबी-ांतीच्या फुगर्डीकडे पाहत होतों. आणि त्यांच्या त्या फुगडींच्या रिंगणांत मला हिंदुस्थानचा नकाशा दिसूं लागला | -रआणि माझी मानसिक उदासीनता जास्त जास्तच वाढूं लागली. आणि मला वाटलें, जोपर्यंत कांहींच? शहाणे आहेत तोपर्यंत ते राहिले- ख्यांची वेठ वळणारच आणि मग त्यांच्यांत भांडाभांडी होणास्च--आणि मग त्या शहाण्यांत धंदेवाईक स्पर्धा चालणारच ! आणि मग असे पिंसाळलेले दोन बाजूचे शहाणे-काय समजुतीची फुगडी घालणार! 3