लोकमान्य तिलक चरित्र | Lokmanya Tilak Charitra

व ' छोकमान्य दिल च्श्त्रि सोम, पितर, प्रजापति, वायु, सूपे भाफी तिश्वदेव अशा मऊ देवता भिष्रित झाटेल्या दोत्या, ्रतबेधांतीठ सर्वत्त मदखाचा भाग स्इणजे गोयनीमंत्राचा उपदेश, गंगाधरपंतर्नी बाला तो मंत्र सांगितढा, याचवेंद्मी त्याचा मरार्दीतत अर्यद्दि सांग्तिहा, था मन्नाचा अर्थ असा आाहे कीं, ** त्या सबितु देवतेव्या, उपासना करप्याछा योग्य अशा तेजाचें आग प्यान करतों, तो आमच्या बुद्दीहा प्रेरणा देवे 1!” शेवदी गुहुंजीनी तिन्तिरोय उपनिप्दातीक आचार बाला उपदेशिल, '' हे बालबट्ध ! खरे बोल, धर्मप्रमाणें बाग, स्वाध्यायापासून युक्त दोऊं, नकोस, गुरुजीना प्रिय असरेछें घन ह्यॉना भपेग कर. सतःचा पंशन्टेद छोणारे नही याबइल कालेज थे योग्य वेठी था कर. कितीहिं सेकरें आलों तरो संत्यनिा सोइ नकोस, देवकार्य भागि पितृकार्य श्रीहरमएरीवया पार पादें, मतिष्य देवासमान पूज्य मान, िव्यालाहि देवाप्रमाणण पूज्य मान, विद्या देगान्या आाचार्थोना मान दे. अत्थोंचा सत्कार कर. निर्दोप अशा कमचिच आचरण कर- अन्तःकर- णांत श्रद्धा टेंवून दान कर, दान देतांना नम्रता असावी, जार तुव्ग धार्मिक किंवा व्यावद्यारिकि आचरणाबिपयी शंका वाद सागढी तर संवार पाद आए ने समदर्शी, सदाचरणी, * + घरमशीर भसपीठ त्याचें अनुकरण कर. याप्रमाणें वागलासे तर हुई ऐदिक भाणि पारलकिक कल्याण हाईउ, ” ( ६) पुण्यनगरीत प्रवेश--- १८६६ साल सुख झाडं, बााखा दुदें चर्प छागढें, चड़िढांची बदडा पुष्यासा ज्ञाली, त्पाच्यवरोबर बार पुष्याल्म आला, शाव्य सकार्ची होती. बालानें रगानसंप्या केसे, पायात