आर्या भारत | Aryabahrat

र ग * र ण लिहला वलन जलवा र 7 तनसळल्यळलओकसडेगड्याकक कळे सइडडड चसि डिसे ९४): कारवसन्याचे दोन भाग व द्रोण [ १४ | चटोत्कच्याच्या त्रेताखालीं कौरवसैन्याचा झालेला चुराडा (४७-४९); कणेविजय व कारवांचा हषे (५०-७२). उ अध्याय २० वा; (पू० ४३०)१--घटोत्कचमरणामुळें पांडवांचा शोक व. ह क 3 «० कि २ कृष्गाचा हष (१-३ ): कृष्ण आपल्या हृषाचें कारण असुनास सागता (४-२१); कली <पार्थावर च शक्ति टाकण्यास कणीस तुम्हीं कां सांगितलें नाही: असा वपृतराष्ट्रचा संजयास प्रश्न (२२-२५); संजयाचे उत्तर (२६-४३); कृष्णसाव्याकिसंवाद (३७- “४ ३): संजयाचें भाषण पुढे चाळू-घटोत्कचाबद्दल धमीचा शोक व कणांवर हल्ला (५०-६०); व्यासाचा धमास उपदेश (६१-६८); रात्रीचं युद्ध-वौरांस विश्रांति (६९-७७); चंद्रोद्य-इुयोधनाचा द्रेणास सवाल (७८-८ ५); द्रोणाचें उत्तर (८६-- *. [चें दुर्योधनाशीं कडक भाषण (९५-१०९६). अध्याय २१ वा; (परू० ४३९):--पाथीचा पराक्रम (१--११); द्रोणांचा यराक्रम व तद्रयार्थ धृष्टयुम्राची प्रतिज्ञा (1२-१९); भीम घृष्युत्नाला निदून युद्ध करितो-वार्थद्रोणादींचें युद्ध (२०-४१); सात्यकिदुर्योधनांचा प्रेमसंवाद व युद्ध क (४२-५१); कर्णभीमादिकांचे युध्द-द्रोणकृत पांचाळक्षय (५२-६१); * अश्वत्थामा मेला * असं खोटे सांगून द्रोणास मारण्याची कृष्णाची सूचना-भीमार्चे अनुमोदन (६२-७१); * अश्वत्यामा * (-नामकहत्ती ) मेला असें द्रोणास कळवितात (७२-- ७५); द्रोणपृष्दुन्नबुध्द-सात्यकीचा पराक्रम-पांडवांचा द्रोणावर हल्ला (७६-९४); अशुभ चिन्हॅ-द्रोणाचा अद्डुत पराक्रम व पांडवसैन्यक्षय (९५--१०७); भगुप्रमुख नटी द्रोणास स्त्र्गात बोलावितात (१०८-११३); सत्यवचनी धमस अश्वत्याम्याच्या मृत्यूबद्दल द्रोणाचा प्रश्न (११४-११८); कृष्ण्भामांचे आग्रहानें धमे अस्पष्ट उत्तर देतो (११९-१२७); धमाचा रथ जामेनीस टेकतो-द्रोणाचा उद्वेग व युद्धबथिल्य (१२८-१३५); भीमाचे द्रोणाशीं दुर्भाषण (१३६-१४३ ); द्रोणाचा शक्नसंन्यास व रीरसंन्यास (१४४-१५३); एष्टयुन्र द्रोणाचें शिर कापतो- कौरवभय (१५४-१६३); हँ वृत्त ऐकून अश्वत्यामा खवळून जातो (१९४-१६७). __ अध्याय२२ वा; (पू० ४५४):--अश्वत्याम्याची प्रतिज्ञा व युद्धार्थ प्रयाण (1१-१०); अजनाचा द्रोणार्थ विलाप (११-२१); भीमाचे भाषण (२२-३२ ); पृषलुम्रकृत द्रोणनेंदा (३३-४६); संतप्त सात्यक्षीचा चृष्टयुन्रावर कडाखा