महात्मा गांधींचें दर्शन | Mahatma Gandhiche Darshan

'वचलपनलाकववल्यदलपकाचललन (११) व पथेचेलेॅता्िनििला' च धच कपात वेन पपतक निना नतपन येस ॅपसकललिववी क के न दिसून जाल कीं हिंदी स्वातत्र्याचा प्रश्न जगाशी जोडलेला झहे साऱ्या जगाचीच सुधारणा झाली पाहिजे तोपर्यंत माझा, देशाचा किया इतर देशाचाहि प्रश्न खऱ्या सपूर्ण अर्थानें सुटणार नाह अशा रीतीने स्यत च्या कष्टिधमातून, स्वत च्या वैयक्तिक मोक्षातून ते समधष्टीऱ्या, स जगाच्या धम्मीकडे, जगाच्या मोक्षाकडे आले स्यत च्या मोक्षाची त्यांना जितझी उत्वाट इ-्छा आहे, तितकीच जगाच्या मोक्षा- 'चीहि आहे तार जग सुधाराययाचं असेल तर॒ राजकारण, अर्थकारण, समाजकारण, घमेक्ारण हीं अलग ठेवून चाळ णार नाहींत ही गोष्ट त्याना स्पष्टपणें दिसली आणि म्हणून ते जरी मोक्षार्थी असलं तरी ते राजकारण करू लागले अर्थ- कारण करू लागले आणि हे सर ब्यवहार करीत असताना एक नयीन इष्ट त्यानीं दिली धर्म या सर्न गोष्टींत भरून राहिला आहे, सत्याची व अहिंसेची हवा या स्यात खेळती राहिली पाहिजे असं त्यानीं शिकयिंटे महा मा्जींची इट मोक्षार्थी असळी तरी अर्थकारण, राजसारण, समाजकारण, घर्मशारण या स्यात ती बायरत असते त्याची चतुर्यिय दृष्टि झंहे एकागी नाहीं या चारी गोष्टी सय व अहिंसेच्या पायायर उभारता आल्या तरच खरं स्वराज्य लाभेल अत त्याचें मत आहे यालाच ते छराजञ्याचा चौरस 3िदुप&76 ०1 87018, अस म्हणतात या चौरसाच्या एका बाजूस अथकारण वः राजकारण साहे दुसन्या बाजूस धर्म : नीति आहे. अर्थ धम राज -_______। नीति २ अच म्हडुगुरयू नसुरेच्फू जललिहलसिलिट ६2७६-६8 केस ८०2546 92866 82.1 श्िलिहीपीलिल 8028524656 252“. ८1 पस ७८८६६८०१२६ 4२-१४ असल प्ाह पसन << 5हपििले ७६८“