नागानंद | Naagaanand

जे पाहून ये. तर आतां मंछ्यपर्वंताकडेसच जाऊं विंदू*-- जशी. आपली आज्ञा उ दोघे कांहीं पढ जातात. ) विदू*-- ( पढं पाहून म्हणता. ) हे मित्रा, हा सरस चंदनाच्य; न्हाट झारी वरून आल्यामुळे पुष्कळ १रिमळ धरणारा आणि पवतुंच्या कडयांवरून पडतांना फुटलेले ने उद्कां- चै प्रवाह त्यांचे शीतळ कण वाहणारा, असा हा मछय पर्वतसेबंधी वारा आमचा मागपरिश्रम दूर करून, मथम संगमाविषयी उल्कश्ति झालेल्या प्रियेच्या आलिंगनाम- मारणे शरीरास रोमांचित करितो. नायक-- ( पाहून ) अरे, आपण मलय पवतावर आठ का- य !( चोहीकडे पाहून म्ह० ) काय चमत्कारिक ह्या म- लयपर्वत]ची शोभा हो ! पहा कशी ती. शादूल विक्रीडित दत्त येथे चंदनशाखित म६करी गंडस्थळें घांशिती [ली जजर होडनी परिमल युक्ता रसा सांडिती लाटा आपटुनी बहूजलांधच्या तीरावरी वाजती मोळ््यान गिरिच्या मतिध्वेनिमळे साऱ्या ग्रहा गाजती.॥<॥ आणखी पहा सिंद्धांच्या यवनी उदंड बसती चालनि भागोनियां झाली रक्त शिलातल चर्राणचे आटक्त लागोनियां, आली ५ष्प फटादिक करुूनियां अत्यंत शोभा वना, एता हा मठ्याद्रि सव्य गमतो, ळात्सुक्य आणो मना.॥|९॥ वका अकळ. आळ. “दहा “ण हकक अ गणाचा १ चंदनवृक्षातें. २ मत्तहस्ती. ३ सुगंध. 9 समदाच्या ५ देव- विशेष, ६ ल्लिया, ७ ठाळ, ८ खडक, ९ भळिता. १० उत्कंग,