संस्कृत वाद्मयाचा इतिहास | Sanskrit Vangamayacha Itihas

असक धावत पपिसिमितव किर 2926. तमा. कड). अव, धस क वृ पा ट्ति न्ती पृ १० भम्कदवाडयाचा इतहान, त्यांत धार्मिक तव्वपिनारांचा प्रादु्भाय आहे व बी द्विक गंगानद्रीच्या खोल्यापसंते विस्टर पाय डे हते. ह्याप्रमाणे र पषिरन पुर्वस बन 3|२ न वू क धृ साम क्ली जस ।वव्याचळाप्तता जा प्रदेश, म्हणन रन धच म्हणतात, त्या सव प्रदेदाभर वदकाठी आयची खकपणा प्वार पावली क्ली क होती. दुसरा भाग वदता मप! उद्धव प द्या 1. म्याच कालठापामुन म्हणने रिस्तिदाकाप दसऱ्या ३1 स न से मल मानांनी हिदस्थान भिक त्या पप म्हणजे २1 मून य दाहान्या शतकापर्यंतचा काट'य/य हॉय. होते. पेस्टल बाडम- याचा खरा काल हॉय. श्यानेतर प्राचीन म्रबांविर रर १ 1, 1 डीकिाग्रंध छिहिभ्याच काम चालत गेव्यामळ कांहीं अंशी गरड ४; मम! च्या कालावधीची मर्यदा विद्यमान काळापर्यंत पाहील दोकले, अर्थ हाणण्यास हरकत नाहीं. ह्या दुसऱ्या ४ 21ीदि 7८ण| संस्कृतीने टिदस्थानाच्या दॉटिणप्;श['[ हणन ण्यासारखी सिद्धि मिळविळी. ग५/८11 ग्रीक :/- २1 धाकाडीम वाड्मयाच्या अगदीं उलट असे केवळ घ्मग्रंय निर्माण झाडे, रसा कान्य बऱयास उन्नत अवस्थेस पाहा[चिळे वब असेर व्यवस्थित स्वरूप देण्यांत बरीच प्रगति पाळी संस्कृतकाळांतील बहुतेक ग्रंथ “थावटा(& विषया या काळांतील बाडमयान राष्ट्रीय व वीररस नाने काम्य रसात्मक व विद्दोषतः नीतिपर॒ काव्य, नाटक १ अदमूत कथा. गोष्टी व कादंबर्‍या इत्यादि बहुतेव ठी प्रतिष्ठ