गलिव्हर याचा वृत्तांत ३ | Galivhar Yaachaa Vrittaant 3

(७) हांकारल्यापासून पांचवे दिवशीं शेवटचे बेटास जाऊन पोहोचला. हें बेट पूर्वीच्या बेटाच्या आग्नेयीस होतं. मळा वाटले होतें त्यापेक्षां हं बेट बरेच दूर होतं, त्या- मुळें तेर्थे पोहचण्यास मला पुरे पांच तास ळागळे. उतर- ण्यास सोईची जागा पाहण्यासाठी त्या बेटास बहुतेक प्रदक्षिणाच मळा घाळावी छागली; तेव्हां दोवटीं एक लहानशी खाडी मला आढळली. तिची रुंदी सुमार माझ्या होडीच्या रुंदीच्या तिप्पट होती. हें बेट सव पाषाणमय होते. कोठ कोठ मात्र थोडं थोडे गवत व सुवासिक फु- ळांचीं झाड होतीं. मजपाशी ज कांहीं खाण्याचे पदार्थ होतें ते मीं बाहेर काढिले, आणि थोडासा फराळ केला; तेव्हां मळा अंमळ बरे वाटलं. मग बाकीची सामुग्री एका गुहेत सुरक्षित ठेवून दिली. मीं खडकांतून पुष्कळ अंडी शोधून आणिलीं, आणि वाळलेले गवत वगैरे बरच जमा करून ठेविलें; व दुसरे दिवशीं त पेटवून त्यांत तीं अंडी भाजून काढण्याचा बेत केळ[ा. ( मजजवळ गारगोटी, छोखंड, सनकाडी वगेरे विस्तव तयार करण्याचें सवे सामान होतेंच.) मीं ज्या गुहेत आपले सामान -. ळें होतं, त्या ठिकाणींच पडून ती सवै रात्र काढिली. मीं गवत वगेरे ज सर्पणाक- रितां जमविले होते, तेंच मळा रात्री अंथरावयास उप-* योगी पडलं, माझा ल्या सगळ्या रात्रीत डोळा ह्मणून कसा तो लागलाच नाहीं;, कारण माझ्या मनाच्या भस्थिर- तेपुढं माझे श्रम मला कळून आले नाहींत, आणि मी एकसारखा विचार करीत राहिल. आतां भापछा जीव अशा ह्या निजेन प्रदेशांत वांचरण किती कठिण आहे, व आपला शेवट तरी किती दुःखकारक होणार; यावि- यचे विचार एकसारखे माझ्या मनांत घोळू लागले;